Γράφει η Δικηγόρος Παρ’Εφέταις Αναστασία Μήλιου*

Τον τελευταίο καιρό που η τεχνολογία έχει εισβάλει για τα καλά στην ζωή και στην καθημερινότητά μας, παρέχοντας διευκολύνσεις σε όλους τους τομείς, έχει τεθεί και το εύλογο ερώτημα αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο σε μια δίκη για τροχαίο ατύχημα, η καταγραφή της στιγμής της σύγκρουσης από κάμερα ή κινητό που έχει τοποθετηθεί μόνιμα πάνω στο όχημα.

Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έχει δεχτεί πλήθος ερωτημάτων αναφορικά με τη νομιμότητα τοποθέτησης κάμερας σε αυτοκίνητα, προκειμένου να γίνεται λήψη εικόνας ώστε το καταγεγραμμένο υλικό να χρησιμοποιηθεί, σε περίπτωση ατυχήματος, από τις ασφαλιστικές εταιρείες ή από το δικαστήριο.

Η Αρχή επισήμανε ότι, αναλόγως των τεχνικών χαρακτηριστικών της συσκευής, αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διαφορετικούς σκοπούς επεξεργασίας.

Επομένως, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να διασφαλίζεται τεχνικώς ότι ο σκοπός της επεξεργασίας είναι μόνον η απόδειξη ατυχήματος.  Αν αυτό δεν προκύπτει, τότε η ανωτέρω επεξεργασία μπορεί να θεωρηθεί ως επεξεργασία που πραγματοποιείται για αποκλειστικώς προσωπικές δραστηριότητες οπότε και, στην τελευταία αυτή περίπτωση, έχει εφαρμογή ο ν. 2472/1997 περί προσωπικών δεδομένων που απαγορεύει την καταγραφή από κάμερες εκτός κι αν τηρούνται άλλες πλέον προϋποθέσεις.

Σε κάθε περίπτωση, η Αρχή εξέφρασε την άποψη ότι εγείρονται ζητήματα ως προς την προστασία των προσωπικών δεδομένων τρίτων προσώπων ειδικότερα:

1. Σε περίπτωση μόνιμης και συνεχούς καταγραφής, ο σκοπός και η αναλογικότητα της επεξεργασίας δεν μπορούν να προσδιορισθούν και να περιορισθούν επαρκώς,
2. Οι τρίτοι, διερχόμενοι ή εμπλεκόμενοι σε ατύχημα, δεν μπορούν να ενημερωθούν για την πραγματοποιούμενη επεξεργασία των προσωπικών τους δεδομένων, έτσι ώστε να ασκήσουν και τα περαιτέρω δικαιώματά τους,
3. Επιφυλάξεις ως προς τη νομιμότητα συντρέχουν και στην περίπτωση που θα μπορούσε η χρήση της συσκευής από κάθε ιδιώτη-χρήστη να θεωρηθεί ως επεξεργασία που πραγματοποιείται για αποκλειστικώς προσωπικές δραστηριότητες. Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσε να προσβάλλεται με βάση τις γενικές διατάξεις του δικαίου το δικαίωμα στην προσωπικότητα του προσώπου που καταγράφεται.

Από τα ανωτέρω σαφώς προκύπτει ότι δεν έχει βρεθεί ακόμα νομική οδός για να υπάρχει μόνιμη/σταθερή κάμερα καταγραφής στα οχήματα που κυκλοφορούν. Η τυχαία, συμπτωματική καταγραφή μιας σύγκρουσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενώπιον των δικαστηρίων ως αποδεικτικό στοιχείο των συνθηκών υπό τις οποίες συνέβη το τροχαίο. Το ίδιο συμβαίνει μέχρι τωρα και με τις κάμερες ασφαλείας που υπάρχουν σε οδούς ή σε κτίρια που όμως καταγράφουν και τμήμα της οδού.

Αναστασία Χρ. Μήλιου
Δικηγόρος παρ’Εφέταις Αθηνών
Τηλ. 6945-028153
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
fb: Αναστασία Μήλιου